Geçtiğimiz günlerde genç bir delikanlı ile sohbet ediyoruz, çocukluktan gençliğe adım atmak üzere olan ve dünyada neler olup bittiğine dair meraklı bir genç. O sorular soruyor, ben cevaplıyorum. Söz dönüp dolaşıp kendi benlik algısına geldi. Kendini nasıl tanımladığını sordum, bağlayıcı olabilecek hiçbir yönlendirme yapmadan. ‘Vicdanlı’ dedi. Bu tanımlamayı neye göre yaptığını sorunca ‘sadece kendimi düşünmüyorum ve dünyadaki her şey beni ilgilendiriyor’ dedi.
Bir çocuğun/gencin kendini ‘vicdan’ üzerinden tanımlaması ve
dünyadaki her şeyin kendisini ilgilendirdiğini düşünmesi, ilginç ve
irdelenmeye değerdi. ‘Dünyadaki her şeyin seni ilgilendirmesi
yorucu değil mi?’ diyerek şeytanın avukatlığını yaptım. ‘Ama
insanız’ dedi.
Örnek vermesini istedim ve kendini neden böyle tanımladığını
sorularla irdeledim. Önce ‘karakterim böyle’ dedi. ‘Karakterini ne
şekillendirdi?’ sorusuyla sohbetimiz derinleşti. Neyin onu vicdanlı
bir insan yaptığını sordum. Elbette bunun cevabını vermek kolay
değildi.