Yarım düzineye yakın kilise tamiri yapıldı. Bazı kiliselerinin temelleri atıldı.
Yeni bir “akide” daha öğrendik; Kilise temeli atılırken “besmele” çekiliyormuş.
Osmanlı Devleti’nde de kilise vardı ama hiçbir Osmanlı bürokratı alayı ile kilise açılışı yapmadı. Zira Osmanlı yönetimi ehl-i sünnet itikadına sahipti. Tanzimat ve Islahat fermanına kadar Osmanlı’da işler şirazeden çıkmamıştı. Bu tarihten sonra günümüzde yaşananların ayak sesleri duyulmaya başladı.
Türkçe ibadet, dinlerarası diyalog, misyonerlik vs gırıla gitti.
Meşhur gazeteci Şinasi’nin tekliflerinden biriydi “Türkçe ibadet ve Türkçe ezan” meselesi.