Bu nedenle kendisine bir kez daha Allah’tan rahmet diler, yakınlarına taziyelerimi iletirken;
Rahmetliden dinlediğim bir hikayeyi sizlerle paylaşmak istedim.
Osmanlı’nın son döneminde Görele’de ve civarında devlet adına vergi toplama yetkisi Kuğu beylerindeydi.
Son Kuğu beyi ise Rıza adında biriydi.
2
Cumhuriyet döneminde, köylere mahsus yarı kahvehane yarı lokanta bir mekanda Rıza Bey alkol almaktadır.
Mekana dışardan yeni birisi girince Rıza Bey alkol şişesini ve bardakları saklamaya çalışır.
Adam çayını içer, mekanda bulunanlarla bir müddet sohbet edip çıktıktan sonra oradakiler merakla Bey’e sorarlar.
“Hayrola Bey? Sen ki Bey’sin. Biliriz öyle pek kimseden çekinmezsin. Bu davranışına biz pek bir anlam veremedik…”
Bunun üzerine Bey der ki: “Zamanında bu arkadaş bana öyle bir ders verdi ki, ne zaman onu görsem elim ayağıma dolaşır.”
3
Bey’in sözünü ettiği derse gelince;
Rıza Bey yıllık vergiyi toplamak üzere önceden haber verdiği bir köye gider.