O kocaman sesiyle: “Şeyh, arkamızdaki çınar ağacıdır. Çünkü o hepimizden büyüktür.” dediğinde keskin zekasını sergiliyordu aslında.
Şeyhliği, üstatlığı kabul etmiyordu, edemezdi. Aksi takdirde keskin bir jilet gibi sürekli yanında taşıdığı eleştiri kılıcı kesmez olurdu.
O eleştirisiz düşünülemezdi.
Kendi İslam yorumuna ters düşen anlayışlara, ideolojilere, meşreplere karşı sert eleştiriler getirmekle maruftu.
Öte yandan; Çengelköy cemaatinin en yaşlı kişisi de oydu. Yani, kendi söyleyişiyle şeyh oydu. Böylece otoritesini de tesis etmiş oluyordu.
Her şey bir tarafa,