1-Görece olarak daha az roman okumamın ve neredeyse hiç film izlemememin en önemli nedenlerinden bir tanesi;
Filmlerin ve romanların giderek daha fazla hakikatten/gerçeklikten/makuliyetten/olabilirlikten … uzaklaşmalarıdır.
Hatta bu tavırlarını ‘fantastik’ diyerek kendileri ilan etmekte ve normalleştirmektedir.
Bu nedenle; ne gerilim adına ne gülmek pahasına bu absürt yapıtlara ilgi gösteremedim, tahammül edemedim bir türlü.
Efendim; gerçekliğe mesafeliymiş ama muhteşem bir kurgu varmış, hiçbir boşluk yokmuş, her kare ilmik ilmik örülmüş vs.
Efendim; fantastik bir kurgu söz konusu ama yüksek bir gerilim tutturmayı başarmış ve/veya müthiş güldürmesini beceriyormuş… İstemem kalsın!