1
Bir önceki ‘Mukaddime’ce yazımızda çocuğun fıtrat üzere yaratılmışlığından bahsetmiş; fıtratı da; en yüksek seciye, halife ve tertemiz bir biçimde… diye tarif etmiştik.
Ve demiştik ki çocuk büyüdükçe çevrenin ürünü olarak ya safiyetini korumayı başarır ya da kirlenir…
İbn-i Haldun’a göre insan iç sesine kulak verir ve o sesin yol göstericiliğiyle hareket ederse temizliğini muhafaza eder, yaratılmışlıkta ki halini korur,
Ne zamanki harici şeylerin dayatmalarına muhatap olursa saflığında da ve temizliğinde de kayıplar başlar, kirlenir, azgınlaşır…
“İnsan adetlerinin (ülfet ettiği şeylerin çocuğu) ürünüdür. (…) Bir kimse huy, meleke ve adet vaziyetine gelecek derecede bir takım hallerle ünsiyet ederse, artık bu haller o kimsenin tahiatı ve cibilliyeti durumuna gelir…”