Gazetemizin önceki günkü manşeti, “GEZİ’NİN BYLOCK’ÇU ABİLERİ”ydi. Muammer Başkan imzalı özel haberde, Haziran 2013’teki Gezi olaylarında eylemleri kışkırtan polis müdürleri ile soruşturma ve yargılamaları yapan savcı ve hâkimlerin FETÖ’cü çıktığı belirtiliyordu.
Bu emniyetçilerden biri, dönemin İstanbul Güvenlik Şube Müdür Yardımcısı Mithat Aynacı’ydı. Gezi olaylarındaki sert ve provokatif tavrıyla şimşekleri üzerine çeken Aynacı, FETÖ üyesi olmak suçundan aranırken, 15 Temmuz gecesi İstanbul Emniyet Müdürlüğü’nü işgale giden bir tankın içinden askerî kıyafetle çıkmıştı.
Parkın içinde kurulan çadırların yakılması ve olaylarla özdeşleşen kırmızı elbiseli kadının gözüne biber gazı sıkılması talimatlarını veren dönemin Emniyet Müdür Yardımcısı Ramazan Emekli ise ByLock kullanıcısı çıktı.
Balyoz davasının FETÖ üyeliğinden tutuklanan duruşma Savcısı Hüseyin Kaplan da verdiği ifadede, 2011’den itibaren örgüt içinde Recep Tayyip Erdoğan düşmanlığının tırmandığını belirterek, “Gezi olayları esnasında hükümet zarar görsün istedik” demişti.
Bugün hala CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu’nun ve Gezi olaylarında eylemcileri “cici çocuklar” diye savunan gazete ve yazarların, Gezi’deki FETÖ tezgâhını görmezden gelmesi, bunların alayının ‘Hayır’ cephesinde yer almış olması, dikkat çekici değil midir?
7 Şubat 2012 MİT krizinden itibaren F. Gülen bütün oyun planını hükümetin devrilmesi, Erdoğan’ın Cumhurbaşkanlığının engellenmesi ve siyasi hayatının bitirilmesi üzerine kurdu. CHP ve iliklerine kadar Erdoğan düşmanı olan çevreler, bu oyun planında selden kütük kapmaya kalktılar, FETÖ’nün bütün kumpas, şantaj ve hukuk dışı hamlelerine (geçen yazımdaki 5 hamle) destek verdiler, FETÖ ile birlikte hareket ettiler.
Zaman gazetesi Kahire temsilcisi Cumali Önal, Gezi olayları sırasında Mısır’da El-Vatan gazetesine verdiği mülakatta, Başbakan Erdoğan’ı mutlak itaat isteyen “diktatör” olarak tanımladı. “Taksim olayları, diktatör “Erdoğan’a karşı bir başkaldırıdır” dedi.