Siyasi yapımızdaki temel mesele muhalefetin çaresizliğidir. CHP, Kılıçdaroğlu yönetimiyle eksen kayması tehdidi altındadır. HDP, dokunulmazlıkların kaldırılması ve teröre destek veren belediyelere gelecek uygulamalar ile epey sıkıntıya düşecektir. MHP’de ise durum, yargının da attığı düğümler ile giderek kördüğüm halini almaktadır.
Yakın gelecekte CHP’nin bir iktidar alternatifi olacağına dair hiçbir emare yoktur. AK Parti’nin başarısının devam etmesi halinde tek başına bir CHP iktidarı sadece hayaldir...
AK Parti’nin gücünü koruması, MHP’yi de tek başına iktidar olmaktan uzak tutuyor. Ancak, AK Parti tek başına iktidar olmaktan uzaklaşırsa Türkiye’nin gündemine bir AK Parti-MHP koalisyonu giriverir. Nitekim 7 Haziran seçimlerinde böyle bir tablo ortaya çıkmıştı. Bahçeli evet deseydi AK Parti-MHP hükümeti kurulacaktı.
7 Haziran ile 1 Kasım seçim sonuçlarını, MHP ve AK Parti için birlikte analiz ettiğimizde gördüğümüz şudur:
AK Parti, 1 Kasım’da 4 milyon 814 bin yeni oy aldı. MHP ise 1 milyon 825 bin oy kaybetti. AK Parti’nin yeni kazandığı oyun %38’i MHP’den geldi. Yine AK Parti kazandığı 59 vekilin 37’sini MHP’den aldı. (19’unu HDP’den, 3’ünü de CHP’den almıştı.)
MHP’den AK Parti’ye geçişlerde en önemli etken, hükümetin terörle mücadeledeki kararlılığına destek vermektir. MHP tabanının en hassas olduğu konu PKK terörünün bitirilmesi, vatanın bütünlüğünün korunmasıdır.
MHP içinde Sayın Bahçeli’ye karşı belli ki içten içe bir muhalefet oluşmuş. 7 Haziran seçimlerine göre 1 Kasım’da, MHP’nin oy oranının yüzde 16,29’dan yüzde 11,9’a düşmesi, milletvekili sayısının da 80’den 40’a inmesi, muhaliflere bekledikleri fırsatı verdi.