“1971 yılıydı. Hükümetlere ve büyük şirketlere danışmanlık yapan yaklaşık iki bin profesyoneli bünyesinde barındıran MAIN şirketinde yeni işe başlamıştım. Patronum, şirketin ağzı sıkılığa ne kadar önem verdiğini özellikle vurgulamıştı. Boston Halk Kütüphanesinde bir masada otururken, koyu yeşil bir elbise giymiş, esmer, nefis bir kadın dikkatimi çekti. Salınarak salona girip, kitap raflarının arasından geçip karşıma oturduğunda, fark etmemiş gibi yaptım.
Ben dikkatimi önümde açık duran Dünya Bankası’nın Kuveyt’e ilişkin istatistiklerine vermeye çalışırken, o da birkaç kez bacak bacak üzerine attı… Uzun denebilecek bir süre orada öylece durup bana baktı…
Masanın etrafından dolaşıp yanıma geldi ve bana bir kitap uzattı. Açık olan sayfada Endonezya hakkında bilgi içeren bir tablo ve sayfaların arasına sıkıştırılmış, üzerinde şu bilgileri yazan bir kartvizit vardı:
Claudine Martin
Özel Danışman
C.T. MAIN, Inc.