Artık bir Suriye Savaşı yok. Artık Suriyeliler’in taraf olduğu, Suriye halkının ve vatanının geleceğiyle çerçevelenebilecek bir kavga yok. Zaten Türkiye dışında Suriyelileri, Suriye’nin bütünlüğünü, varoluşunu önemseyen de yok. Suriye halkını yardım için, destek için, onların acılarını paylaşmak için, onları normal hayata döndürmek için fedakarlık yapan da, vefa gösteren de yok. Türkiye dışında hiçbir ülkenin “insani” derdi yok, hiç kimsenin mazlum kavramı yok, o kıyımlara ağıt yakan yok.
İran için böyle bir mesele hiç yok. O sadece bir harita çalışması, Akdeniz kıyılarına uzanma çabası, büyük kıyımlara kapı açarak biraz daha etkinlik alanı oluşturma derdinde. Yemen’e uzandığı gibi Akdeniz kıyılarına uzanma, sadece emperyal hırslar derdinde. Halep’te imza attığı kıyımlar, mezhep kimliği üzerinden saldırılar, fırsatçı çıkışlar, bir acımasız tarih kitabı niteliğinde.
Batılı istilanın öncüleri: Selman’ın üstlendiği rol ile DEAŞ’ın üstlendiği rol aynı
S. Arabistan, BAE ve bazı Arap ülkeleri için ise, Suriye’nin tamamı imha olsa umurunda değil. Onlar otuz yıldır Batılı istilanın öncü güçleri olarak hareket ediyor. Bu rolleriyle Irak’ı mahvettiler, Suriye’yi mahvettiler, Libya’yı mahvettiler. Onlar bölgesel istilanın öncüleri, bu topraklara yabancı orduları çağıran güçler, ülkelerdir.
ABD, İngiliz, İsrail istihbaratı adına hareket ederler. İktidarlarını korumak için bölgenin bütün kaynaklarını rüşvet verirler, Batılı istilanın Müslüman topraklarına yerleşmesi için “kişiliksiz” roller üstlenirler. Muhammed Bin Selman’ın son bir ayına bakın; böylesine basiretsizlik, böylesine kişiliksiz misyon bu bölge görmemiştir.
S. Arabistan ve BAE’nin üstlendiği rolle, DEAŞ’ın üstlendiği rol nitelik açısından birbirinin aynısıdır. O ülkeler de DEAŞ da işgalin önünü açmak için kurgulanmıştır.