Brack Obama ABD Başkanı seçildiğinde Türkiye dahil, dünya genelinde büyük bir umut pompalandı. Melez bir adam ABD Başkanı olabiliyordu ve Obama'nın seçilmesi üzerinden ilahi takdir okumaları yapılıyordu! Dünyayı değiştirecekti, ABD'ye yönelik öfkeye son verecekti, adaletsizliklerin üzerine gidecekti. Bir tür küresel devrimin öncüsü olacaktı.
Obama, kendisi de bu tür mesajlar veriyordu. İlk ziyaretini Kahire'ye yapmış, İslam dünyası ile Batı arasındaki duvarları yıkmaya girişmiş, ABD öncülüğünde Müslüman ülkelere yönelik yeni Haçlı Savaşları'nı sona erdirecek mesajlar taşımıştı.
Bizler ise; yıllar süren yıkımları, aşağılamaları, acıları, kıyımları çok kolay unutabilen, affedebilen toplumlar olduğumuz için de, birkaç süslü cümleye inanıp hayaller kuracaktık. Kutsallarımızınyerle bir edildiği ama hiçbir zaman inanmak istemediğimiz gerçeklerin üstünü örtmek için bir bahane bulmuş olacaktık.
Kim sıkmıştı o yumrukları?
“Müslüman dünyasına sesleniyorum. Yumruğunuzu açın. Ellerinizi sıkacağız” diyordu Obama Kahire'de. Oysa o yumrukları biz sıkmamıştık. Öfkemiz yoktu. Yüz yıldır bu topraklarda istediklerini yapmalarına rağmen, her gün onlarca sivil hâlâ ölmesine rağmen, öfkeyi biz başlatmamıştık.
Sadece son elli yılda kaç ülkeye müdahale etmişler, kaç hayat söndürmüşler, örtülü operasyonlarla kaç ülkede iç savaş çıkarmışlardı. Ortada sıkılmış bir yumruk olsa Bağdat'a olanlar, Kabil'de yaşananlar Londra'ya olurdu, başka yerlere olurdu. Onlarca yıldır yediğimiz yumrukların istatistiği bile yoktu, hâlâ hangi öfkeden söz ediliyordu?
Her şey olacaktı, hiçbir şey olamadı
Türkiye'ye geldi. Herkesi bir şekilde tatmin eden mesajlar verdi. Türkiye'ye destek verdi. Hükümete destek verdi. Muhalefeti onurlandırdı. Ermenilere destek verdi. Kürtlere destek verdi. Türkiye'nin AB üyeliğine destek verdi. Türkiye'nin kendi bölgesindeki “yeni” pozisyonuna destek verdi. Bilinen bütün ABD tezlerini tekrarladı. Adeta bir hayal pazarı kuruldu ve hepimiz bu hayal dünyasına bıraktık kendimizi.
Pakistan'ı füzelerle vuracak kadar şahin, Guantanamo gibi bir çirkinliğe son verecek (onu bile yapamadı) kadar insancıl, “Kudüs ebedi başkentiniz” diyecek kadar İsrailci, “Müslümanlarla yeni bir başlangıç yapacağız” diyecek kadar sempatik…
Oysa her şey olan bir isim aslında hiçbir şey olmayacaktı, olmadı da.
Obama 15 Temmuz saldırısıyla anılacak