Türkiye’de birbirini düşman olarak gören, “Bunlar imkan bulursa bizi yok ederler” diye birbirinden ölesiye korkan toplum kesimleri var. Aslında çoğu hiç yüz yüze gelmemiş olan, birbirlerini gerçekte tanımayan bireylerden söz ediyoruz. Neden düşmanlar birbirlerine peki? Bir tür “aşiret kültürü” yüzünden. Daha bilimsel bir adlandırma isterseniz, dar grup aidiyeti psikolojisi de diyebiliriz buna.
Bizim ülkemizde sosyalistler milliyetçilerden, milliyetçiler sosyalistlerden, İslamcılar Kemalistlerden, Kemalistler İslamcılardan, liberaller hepsinden, hepsi liberallerden ve aslında hepsi birbirinden korkarlar, birbirini düşman görürler. Ama kişi olarak değil toplu olarak.
Aile üyeleriniz arasında, komşularınız içinde, iş ve meslek muhitinizde sizinle aynı siyasi/ideolojik angajmanı paylaşmayan kişiler ise düşmanınız değildir. Çünkü onları “şahsen” tanıyorsunuzdur. Ama onların üyesi oldukları politik gruba ve o grubun şahsen tanımadığınız diğer üyelerine düşmanlığınız bakidir.
Demek ki meselenin özü kişiler arasındaki görüş ayrılığı, inanç farklılığı, değerlerin uyuşmaması, kültür çatışması falan değil. Yabancıya karşı duyulan...