Buraya ait olanları burada bırakarak, orada lazım olacakları -inanıyorum ki- yanına alarak…
Bugün onu yazmak istedim:
Kültür adamı kimliğiyle, hoca veya bürokrat geçmişiyle ve yazdıklarıyla çizdikleriyle geniş bir çevrede az çok tanınıyor olsa da benim için her şeyden önce “otuz yıllık arkadaşım” demek olan İrfan Çiftçi perşembeyi cumaya bağlayan gecenin sabahında, kendi sevdiği tabirle, “emaneti teslim etti”