Akdeniz coğrafyasının gelmiş geçmiş en büyük siyasi organizasyonu olan Roma devleti için vatandaşlarının günlük ekmeğini temin etmekten daha önemli bir konu yoktu. Başkent ahalisine bedava dağıtılan buğday Afrika, Sardunya ve Sicilya eyaletlerinden “vergi olarak” alınıyordu. Artan nüfus karşısında bu “vergi” yetersiz kalınca Mısır’ın fethi sorunu çözmüştü!
Özellikle bu iş için inşa edilen devasa yük gemileri yıl boyunca İskenderiye limanından İtalya’ya buğday taşımaya başladılar.
Mısır yüzyıllar boyunca Akdeniz dünyasının buğday ambarı olarak imparatorlukları besledi. Bugün ise en fazla buğday ithal eden ülke. Buğday artık tarımsal üretimin ancak yüzde onunu oluşturuyor. 103 milyonluk nüfusun büyük çoğunluğu ise ekmek ağırlıklı beslendiği için devlet de ekmek fiyatını mecburen sübvanse ediyor. Kişi başına belirlenen kotaya göre karneyle satılan “halk ekmek” 5 kuruş, özel sektörün ürettiği aynı kalitedeki ekmek ise 50 kuruş.
Son birkaç yıl boyunca dünya piyasalarında buğday fiyatının yükselişi ve bilhassa Ukrayna Savaşıyla birlikte sübvansiyon maliyetinin giderek artışı hükümeti bu konuda politika...