İbrahim Kalın’ın ilim yolculuğuna 1993 yılından beri yakından şahitlik ediyorum. Onun yüksek emeğine, öğrenme tutkusuna, geniş ilgi sahasına, ilmî sabrına…
Medeniyet adına barbarlıkların sergilendiği bir çağda yaşıyoruz. Medeniyet iddiasının tahakküm, tasallut ve sömürü aracı olarak kullanıldığını görüyoruz.
İbrahim Kalın, barbar, modern ve medenî kavramları üzerinden yeni bir medeniyet okuması yapıyor. (Barbar, Modern, Medenî, İnsan Yayınları, Kasım 2018.) Doğu ve batı kaynakları eşliğinde, bu kavramları geçmişten günümüze getiriyor. Herkes için kapsamlı bir muhasebe öneriyor. Eser boyunca teklif sahibi bir yazarla karşılaşıyoruz. Sadece sorunları göstermiyor, çözüm yollarını da bulmaya gayret ediyor.
İbrahim Kalın’a göre, bir arada yaşamak, insanoğlunun temel ihtiyaçlarından biridir. Bu da ancak ahlâk, adalet, anlayış, dayanışma ve toplumsal insicamın sağlanmasıyla mümkündür. Adalet, kelimeler ve kavramlar dâhil, her şeyin yerli yerinde olmasıdır. Büyüsü bozulmuş günümüz dünyasında, güçlünün kuralları adaletin yerini almış durumdadır.
Barbar Modern Medenî, evveliyatı olan bir kitap. Varlık, idrak, akıl, erdem gibi temel referansların eserde yeniden karşımıza çıkması, hem ilmî devamlılık hem de yazarın neyi aradığını göstermesi açısından önemlidir. Ahlâkla birlikte bunlar, İbrahim Kalın’ın mihenk taşları, yoldaki işaretleri olmuş görünüyor. Buna ‘vadisini bulmak’ da diyebiliriz. Kadim bir söz: İstikamet, en büyük keramettir.
Yazara göre, özgürlük ve özgünlük, medeniyet düşüncesinin vazgeçilmez şartları arasındadır. Bağımsız olmayan toplumların medeniyet kurması düşünülemez. Özgünlük ise marifet kelimesiyle karşılık buluyor. Medeniyet bahsinin iki anahtar kavramı daha var: Adalet ve ahlâk. Siyasî, iktisadî ve askerî manada ne kadar kuvvetli olursak olalım, adalet ve ahlâk sahibi değilsek medenî olamayız.