Bir kütüphane kurmak kadar kıymetli olan pek az şey vardır. Bilhassa kitap ile insanın arasına internetin girdiği günümüzde. Bilgi için kitaplığa değil de bilgisayar ve cep telefonuna yönelenlerin sayısı hızla artıyor.
Kaç zamandır kütüphanemi yeniden düzenliyorum. Acelem yok. Fazlalıklar ve bazı kıymetli kitaplarla vedalaşıyorum. Kıymetli kitaplar: Mesela Fethi Naci bölümünde, Haşmet Babaoğlu’na imzalanmış Kıskanmak çıktı. (1998) Hemen hak sahibine ulaştırdım. İsmet Özel’den Saadetin Acar’a imzalı ve özel baskı Bir Yusuf Masalı. (1999) Tam yirmi yıldır bende duruyormuş. O da artık olması gereken yerde.
Korumak ile okumak aynı ayardadır. Koruduğunuz bir eseri çeyrek asır sonra da okuyabilirsiniz. Şu sıralar, 1984 yılında aldığım Karacaoğlan kitabını yeniden okuyorum. (Cahit Öztelli, Özgür Yayınları, Aralık 1983.) Beraber yaşlandığımız böyle nice kitap var. Şimdi beşinci evimizdeyiz.
Sadece yazmak değil, iyi bir okuyucu olmak da yetenek istiyor. Kütüphane, işte bu yeteneğe ve elbette önceliğe göre şekilleniyor. Türk edebiyatıyla ilgileniyoruz. Haliyle, arkadaşlıklarımız ve kütüphanemiz edebiyat ağırlıklı oluyor. Hemen ilave edelim: Şiir, aynı zamanda tarih, tabiat, coğrafya ve toplum bilgisi demektir. Duygu ve yetenek bir yere kadardır.
İmzalı kitaplar güzel bir hatıradır. Evlatlarımıza bırakacağımız esaslı bir yadigârdır. Artık çok fazla etkinlik ve imza günü düzenleniyor. Fuarların sayısı arttı. Muhitimizdeki genç arkadaşlara hep aynı tavsiyede bulunuyorum: Ayda üç kitap imzalatmış olsanız ve bunu istikrarlı bir şekilde on yıl devam ettirseniz, ortaya ciddi bir toplam çıkar. Benim gibi, otuz yıl boyunca ve hâlâ kitap imzalattığınızı düşünün.
Bir edebiyatçıya kitap imzalatırken, onun sanatını en iyi temsil eden eserleri seçmeliyiz. Örneğin İsmet Özel’e bir tane kitap imzalatma imkânım olsa, Erbain’i tercih ederdim.