Bu sene yayın dünyası için hayli meşakkatli geçiyor. Nedeni malum. Yine de kıymetli kitaplar birbiri ardına yayınlanıyor. Zahmet ile rahmet daima birdir, beraberdir.
Masamın üstünde ve hemen yan rafta biriken eserler, emekler. Kimi okundu, kimi sırasını bekliyor. Ahmet Murat ne kadar haklı: Okunmayı bekleyen kitaplara bakıp heyecanlanan kişi gençtir, kederlenen ise artık değil.
Okunan kitapların bir kısmını paylaşmak isterim.
1977 doğumlu Ercan Yıldırım, külliyat oluşturma yolunda emin adımlarla ilerliyor. Şimdiden on kitaba ulaştı bile. Son eseri Türkiye’nin Yeni Kültürü. (Pınar Yayınları, Eylül 2018) Kitap, büyük ölçüde kültürel iktidar meselesini işliyor. Yıldırım’ın ileriyi gören yazıları bize hep aynı kelimeyi hatırlatıyor: Basiret.
Hüsrev Hatemi Hocamız seksen yaşında. Bütün şiirleri yeniden tek kitap haline geldi. (Ağustos Melâli, Dergâh Yayınları, Mayıs 2018) Melal, keder ve hüzün anlamına geliyor. Uygun bir kitap ismi olmuş. Hüsrev Hatemi, kültürümüzün tapu sicil muhafızı ve edebiyatımızın hafızasıdır. Ülkemizin yetmiş yıllık sosyal tarihini onun şiirleri üzerinden okumak mümkündür.
Hasan Bozdaş, şiirlerini özenle takip ettiğim bir şair. İnşallah yürüyüşü uzun soluklu olur. Böyle bir yetenekten mahrum kalmak istemeyiz. İlk şiir kitabı güzel bir ayda Hece Yayınları’ndan çıktı: Adil Bir Akşam, Nisan 2018. Altını çizdiğimiz dizelerden iki tanesini buraya alalım: “Tanrılar büyüdü, gökdelen oldu.” (Sayfa 27) “Babam fıkıh okur, ben avukatlık yaparım.” (54)