Kırgınlık ile kızgınlık arasındaki küçük fark, yıkıcı sonuçlar doğurabiliyor.
İnsanların siyasî tercihlerine bir diyeceğimiz yoktur. Fikirlerin değişmesi de normaldir. Fakat ayrıldığımız veya ayrı düştüğümüz bir adresin aleyhine olmak, eleştiri kapsamına girmez. Hele kendi rızamızla ayrılmamışsak.
Uygun olmayan, bir imkânın dışında kalınca onu karalamaktır. Her fırsatta oraya dokunmaktır. Bunu ahlâkî bulmadığımı söylemeliyim.
Elbette yanlışlara değinelim. Değiniyoruz zaten. Yanındayken iyi, uzağa düşünce kötü. Ölçümüz bu mudur?
Belki bir teselli: “Arkadaşlığından fayda görmediğin kişinin düşmanlığından da sana bir zarar gelmez.” Bu sözün sahibini hatırlayamadım. Notlarımın arasından çıktı.
Bütün variyetini AK Parti zamanında elde etmiş birinin bir anda muhalifliğe geçiş yapması ne kadar inandırıcıdır? İstediği olmayınca değişen, istemediği olunca öfkelenen kimseler görüyoruz. Bu tutumu benimseyemeyiz.