Olumlu düşünüyorum, herkesin iyi niyetinin kurbanı olduğunu
görüyorum. Ve yanlıştan dönmenin en büyük erdem olduğuna
inanıyorum. Bu açıdan “Saadet Filmi”ni geri sarıyor ve yeni bir
similasyon yapıyorum: Refah Partisi kapatıldı, “gelenekçi” ve
“yenilikçi” ayrımı konmak istendi ama böyle bir ayrımın olmadığı
Fazilet’de birleşilerek gösterildi. Aksaçlılar ile gençlerin
arasına girmek için Fazilet de kapatıldı ama “hocanın talebeleri”
kendine yakışanı yaptı ve Saadet’de de birleşildi. Reel-politiğe
teslim olunmadı, siyaset “ABD’ye rağmen” de olsa ilkeli bir şekilde
sürdürüldü.
2002 seçimlerine gidildi, bir “BABASOL-M” hükümeti kuruldu ve
Saadet muhalefette kaldı. Bir süre sonra ikiz yasalar geçti,
Meclis’te teskere geçmemesine rağmen Irak bombalandı. Bu süreçte
yine bölünmeler tetiklenmek istense de Milli Görüş içeriden
kuşatılamadığı gibi milletimizin 54. Hükümete olan hasreti arttığı
için mevcut sistemde kırılmalar başladı.