Soğukta, karda kışta okula gidip gelen bir çocuğun serçe parmağında hissettiği üşüme acısını annesi kalbinde hisseder. Çocuğun serçe parmağı üşür annesinin kalbi üşür. Çocuğun serçe parmağı üşümeye devam ettikçe annesinin ruhu yavaş yavaş üşür. Bir annenin ruhu üşüyorsa o ülkede vicdanlar artık kuraktır. Üşüyen bir annenin ruhu adeta kara bulutlar gibi herkesin üstüne çöker ve o ülkede duygular, duyarlılıklar giderek hissizleşir. Vicdanı kuraklaşan, duyguları hissizleşen bir toplum artık ahlaki manada yozlaşmanın eşiğinde duruyor demektir.