Graham Fuller, casusluk cemaatinin darbe girişimi sırasında İstanbul’daymış.
Bu Fuller’i, biz yaklaşık 40-50 yıldır tanırız. Uğur Mumcu’nun yazılarından, değerli hukukçu Emin Değer’in CIA ve kontgerilla üzerine kitaplarından tanırız.
Fuller, Türkiye’nin başının belasıdır. Daha doğrusu; bağımsız Türkiye isteyenlerin, 1923 devrimini savunanların başının belasıdır.
En son, emekli diplomat Daver Darende geçen yıl sonunda yayımlanan “OrtadoğuBataklığında Türkiye” adlı kitabında söz etmişti Fuller’den. Bu baş belası casusun, 2008’de Türkçeye çevrilen “Yükselen Bölgesel Aktör Yeni Türkiye Cumhuriyeti” adlı kitabında “Türkler Kemalizmi terk edip ılımlı İslamı benimsemelidir. Bu devriminkarşısında tek güç, Türk ordusu ile ulusalcı aydınlardır ve tasfiye edilmesi gerekir”dediğini anımsatmıştı.
2008 sonrasında ordunun ve ulusalcı aydınların, Cumhuriyetçi kurumların başına ne çoraplar örüldüğünü hep birlikte izledik.
Casus Fuller’in desteklediği casus imamın casusluk cemaati, sağdan sola tüm partilerin gözleri önünde bir sinsi yılan gibi devlete çöreklendi. Önce AKP’nin ortaklığında uyduruk savlarla, ardından da darbe girişimi ile Türkiye Cumhuriyeti’ni çürüttü. Yetmez ama evetçilere para dağıttı. Cumhuriyet kurumlarının çökertilmesi için mandacılara, Atatürk düşmanlarına rüşvetler verdi. Onlar, yani Fuller’in çocukları, hâlâ aramızda dolanıyor, dizimizin dibinde ona buna sırnaşıyor, akılsızlara irin akıtıyor, tepemizde boza pişiriyorlar.
Daver Darende’nin kitabında söylediği gibi:
“Türkiye’nin ulusal güvenliği için tek seçenek olarak ABD’ye bağımlılığı öngörenpolitikanın sonucu ABD, ülkemizi kendi çıkarları için kullanmakta ne yazık ki başarılıolmuştur.”