29 Ekim sürecinde Türk tipi bir toplumsal başkaldırı ve direnişe tanıklık ettik.
Kendiliğinden örgütlenen, içten gelen, barışçıl, her yaştan ve tabakadan yurttaşı kapsayan, coşkulu, aynı zamanda kararlı, iktidarından muhalefetine halkına sırtını dönmüş tüm siyaset yapanları soğukkanlılık, aynı zamanda gözü peklikle uyaran, ders veren bir karşı çıkış direnciydi yaşananlar. Halk egemenliğinin adı olan Cumhuriyetin kutlanmasını yasaklayan iktidar ile es geçmeye kalkan muhalefete yönelik çok anlamlı ve geniş katılımlı bir boyun eğmeyiş hareketiydi.
İktidar ve muhalefetin başındakiler, bu direncin geç ayrımına vardılar. Koştura koştura halk selinin peşine takılmak zorunda kaldılar ancak iş işten geçmiş, ulusal uyarışın saati kurulmuştu.
Tarihin akışı, toplumsal tepkimelerin er ya da geç bir sonuca ulaşacağını gösterir.
İktidarın giderek ülkeyi çürüttüğü, halkı mutlu edemediği ortada. Benzer kanı, muhalefet için de geçerlidir. Özellikle gençler, şu anda işbaşında olan muhalefet önderliklerinden umudunu kesmiş gözükmektedir.
CHP kurultayı işte böylesi bir ortamda toplanmaktadır. Bu, CHP için büyük bir fırsattır.
Kurtuluş Savaşı öncesi yurdun her köşesinde kendiliğinden pıtrak veren direniş çabaları nasıl bir halk önderliği ve düzeni içinde derlenip toplandıysa CHP’nin bugün yapması gereken de bu tür bir kurtuluş, uyanış, dirilişe sancaktarlık yapmaktır.