Uzun yıllar sonra yolumuz Trabzon’a düştü. AKP, bu güzelim ili de kendine benzetmiş.
Kentin yeşil tepeleri, göz alıcı doğası yok edilmiş. Dağ, taş beton, beton, beton... Sevgiyle meyve vermeye alışık karayemiş ağaçları dar sokak aralarında sığıntı gibi kalmış. Fındıklıklar sökülmüş. Küçücük bir toprak parçasından başını uzatabilme becerisiyle donanmış eğrelti otları bile yaşama küsmüşler.
Güzelim Boztepe’ye de kıymışlar. Bağrına koca bir otel dikmişler. Kentte başka yer yokmuş gibi tepenin denize bakan yönüne Osmanlı Camisi’ni, yanına da Kuran kursunu oturtmuşlar.
Atatürk Köşkü desen, badanaları dökülmüş, eşyaları toz içinde, onarımsız ve bakımsız...
Sanırsınız bir barbar kavim tarafından işgal edildik.
Yurtseverler, henüz zeytinlik alanlara yönelik yıkım girişimini canla başla durdurmaya çalışırken bu kez bir başka yönetmelik değişikliğiyle sinsice bir başka cephe açıldı. “Kesin korunacak hassas alanlar” ile “nitelikli doğal koruma alanları”na su, doğalgaz, elektrik hatları, trafo, otopark vb. tesisler yapılmasına olanak tanındı.
Tür ve habitat çeşitliliği açısından Akdeniz’deki en varsıl ülkelerden biri olan Türkiye’de korunan alanların büyüklüğünün ülke yüzölçümüne oranı yüzde 8.7.
Türkiye Ormancılar Derneği’nin sorusu şu:
“Yönetmelik değişikliği ile yapılmasına izin verilen bu faaliyetler, ülkenin yüzde 91.3’ünde tamamlandı da sıra korunan alanlarına mı geldi?”