Türkiye, dünyada misli görülmemiş ölçüde yoğun bir terör saldırısı altında… Son beş ayda, yalnızca Ankara’nın merkezi noktalarına yapılan üç bombalı intihar saldırısında, 165 vatandaşımız hayatını kaybetti. Yaralı sayısı bunun iki mislinden fazla. İstanbul’da, Diyarbakır’da, Urfa – Suruç’ta ve diğer yerlerde gerçekleşen benzer terörist saldırılarda da, onlarca vatandaşımız katledildi. Son yedi ay içinde, terörle mücadelede şehit düşen asker ve polislerimizin sayısı 350 civarında… Bu arada tonlarca el yapımı patlayıcının teröristlerce infilak ettirilmeden güvenlik güçlerince imha edildiğini, en az iki düzine bombalı intihar saldırısının da istihbarat çalışmaları sonucunda, eyleme dönüşmeden önlendiğini belirtelim. Ele geçirilen diğer silah ve cephaneliklerin bir orduyu donatacak çapta olduğunu da hatırlatarak, bu zaman zarfında yurt içinde ve dışında konuşlu, eyleme geçmeye hazırlanan beş bine yakın teröristin etkisiz hâle getirildiğine dikkat çekelim. Özetin özeti bu birkaç cümlelik malumat, ulusal güvenliğimize yönelen tehdit ve tehlikenin büyüklüğünü çarpıcı biçimde ortaya koyuyor… 1984 yılındaki Eruh ve Şemdinli baskınlarından bu yana yaşanan o korkunç olaylar, bu ülkenin vatandaşı olan elli bine yakın insanın öldürülmesi, yakılan – yıkılan yerleşim yerleri ile diğer maddi – manevi kayıpların önümüze koyduğu kaskatı gerçek şudur: Evet, birileri Türkiye’yi de Irak ve Suriye gibi, bölüp parçalamak istiyor! Bu bir evham veya illüzyon olabilir mi?