Suriye topraklarının her köşesinden toplu ceset fışkırıyor ne yazık ki! Cesetlerin makinelerde kıyılması, asit çukurlarında eritilmesi gibi vahşetler insanın kanını donduruyor. Ama Suriye için yeni bir ümit var: Normalleşme…
Düşünebiliyor musunuz, sadece bir toplu mezarda, en az yetmiş beş bin ceset!.. Suriye’nin tamamında kaç tane başka toplu mezar var, henüz belli değil. Belki de hiçbir zaman tamamı bilinemeyecek. Şu felakete, şu dehşete bakar mısınız? En az elli işkence merkezinde, akla havsalaya sığmayan yöntemlerle insanlara yapılan kan dondurucu zulümler. Ve bu şekilde hayatı söndürülen zavallı kişilerin, bedenlerini de eriterek izlerini dahi kaybettirdiler. Böylece yakınlarının yıllarca acı ve elemle, mezara koyacak bir cesedi dahi bulma şansı bırakılmamış. Dünyanın en korkunç hapishanesine, Sednaya’ya; canhıraş şekilde koşan zavallı ana-babalar ümitle, belki bir iz bulabiliriz diye, o meşum duvarların dibini kazmaya çalışıyor… Ne büyük acı, ne tarifsiz dehşet, ne benzersiz keder ve elem! 120 kişilik ekiple, bu insan mezbahasında teknik inceleme yapan AFAD Başkanı Okay Memiş, hayretle...