Yerimi yadırgarım ben. Yurdumu değil ama yerimi yadırgarım. İnsanım çünkü günün sonunda. “Deplasman dediğin de canım, bu dünyaya denir” diyor ya şarkıda, ondan ve öylece.
Böyle biri değildim aslında. Daha doğrusu, böyle biri olmamayı seçebileceğim bazı fırsatlar geldi önüme.
Reddettim hepsini.
Bütün soruları sormuş ve bütün cevapları bulmuş insanların o yerleşik aptallıklarına özenmedim mi sanıyorsunuz? Her şeyden anlayan, her şeyi bilen, tüm cevap anahtarlarını doldurmuş ve sanki dünyadaki hiçbir şey istiflerini bozmaya yetmeyecekmiş gibi olanlara özendim.
Acemilikten tiksinenlere, parasının hesabını bilenlere, bütün kestirmeleri ezberleyenlere özenmedim mi sanıyorsunuz? Öyle mutlu, kravatlı ve...