“Eşyanın tabiatı” ibaresini “nesnelerin doğası” olarak da ifade etmek mümkündür. Özellikle, düşünce, kuramsal düşünce alanında “nesne” terimi canlı-cansız tüm nesneleri kapsayıcı olması bakımından daha elverişlidir. Yakınlığı dolayısıyla “varlık” terimini de burada hatırlamak yerinde olursa da, özellikle kuramsal düşünce (mesela felsefe) bakımından işler bir terim olmakla birlikte, anlam özgünlüğü açısından sınırlandırıcı bir niteliğe bürünebilir.
Genel düşünce bakımından, “nesnelerin doğası” deyimi on yedinci yüzyılda Batı düşüncesinde belirleyici bir ilke düzeyinde anlaşılmaya başlanmıştır. Burada, doğa bilimleri alanında göz kamaştırıcı gelişmelerin etkisi, aynı zamanda doğaya karşı insanın mücadelesinde hâkim konumu işgal etmesi gereği yönündeki beklentisi, deyimin anahtar işlevi görecek mahiyette kavranmasına yol açmıştır denebilir