Çok uzun süren bir iktidar tecrübesinin son dönemecinde sistem ciddi doğum sancıları çekiyor.
‘Eskinin ölmeye yüz tuttuğu’ ve fakat ‘yeninin henüz doğamadığı’ bir sürecin içindeyiz.
İşte yaşanılan buhran bu. Türkiye’nin yaşadığı kriz. Halkın siyasete azalan ilgisinin sebebi de. Doğum uzun sürdüğü için artan sancının müsebbibi.
Bugünlerde Gramsci okuyorum, yeniden.
“Hegemonya”, “rıza üretimi” ve “organik aydın” gibi kavramlar üzerine bizleri düşündüren ve aydınlatan Gramsci.
Uzun ve baskıcı iktidarın oluşturduğu bir hegemonya var. Bunun ekonomiye yansıması çok olumsuz oldu. Toplum çıkış arıyor.