Narin’e kıydılar. Peki kim? Neden? Ve nasıl?
Onu yüreğimize gömdük. Oysa bugün okula gidecekti. Çocuklarımızı yaşatamıyoruz. Onları koruyamıyoruz. Evde, sokakta, trafikte, okulda hayatı ön plana alan, yaşamayı kutsayan bir zihniyet ve altyapıyı bir türlü oluşturamıyoruz.
Türkiye maalesef “ucuz ölümler ülkesi” oldu. İnsan hayatı SUDAN UCUZ. Bu çarpıklıktan nasibini en çok alan kadınlar ve çocuklar oluyor. Yaşamın acımasızlığının yükünü kadınlar çekiyor; bedelini çocuklar ödüyor. Aksi halde çocuklarımız neden başka ülkelere gitmek istesin? Neden kendi vatanını bırakıp başka coğrafyaların hayalini kursunlar?
Gündelik hayatın her alanında standartlar yüksek değil, denetimler yetersiz ve
işi liyakatli uzmanlar yapmayınca kazalar! ve ölümler kaçınılmaz olur. Maden faciaları, tren kazaları ve onca skandal neden oluyor?
Sonuç: halkımız güvensiz. Güvencesiz.
Çocuklarımız mutsuz ve umutsuz. Daha büyük beka sorunumuz yok.