GEÇEN hafta hepsi de Nobel ödüllü 107 bilim insanı, uluslararası çevre koruma örgütü Greenpeace'e bir mektup yazdı ve genetiği değiştirilmiş organizmalarla ilgili bu kuruluş tarafından yürütülen kampanyaları eleştirdi.
Tartışma çok eski bir tartışma; o 107 bilim insanının kendi kendine mi yoksa arkada güçlü bir şirketin iteklemesiyle mi bir araya geldiği konusu tamamen ayrı bir konu.
Konumuz aslında bilime ve onun sonuçlarına nasıl bakacağımız.
Çünkü aynı Greenpeace küresel iklim değişikliği konusunda bilimsel bulgulara değer verir, onları duyurmak için elinden geleni yaparken mesele genetiği değiştirilmiş organizmalar olunca birden bilime karşı ciddi bir güvensizlik, hatta neredeyse bilim karşıtı bir pozisyona geçiyor.
Oysa GDO konusunun daha serinkanlı konuşulmasına, topluma bu konuda korku yaymaktansa gerçekleri anlatmak için çaba gösterilmesine ihtiyaç var.
Bu konuda ilk bilmemiz gereken şey, gıda olarak boğazımızdan geçen hiçbir şeyin ‘doğal’ olmadığı, bin yıllar içinde hepsinin genetiğiyle oynadığımız gerçeği.
İkincisi, sırf üstüne bembeyaz laboratuvar önlükleri giydiler, duvarlarına da gösterişli diplomalarını astılar diye bilimcilerin yaptığı her şeyi gözü kapalı güvenli kabul edemeyeceğimiz ön kabulü.
Bir küçük çiftçinin kendi kendine toprağındaki tohumlarla oynayıp yeni veya daha dayanıklı bir tür yaratması ile Monsanto gibi gıda devlerinin laboratuvarlarda gen değiştirme teknolojisini kullanarak yeni bir tohum yaratması arasında ciddi bir fark var.