Eskiden bayramlarda, doğumlarda, cenazelerde, ... insanlar birbirini ziyaret ederdi. Acısına, sevincine ortak olurdu. Şimdi SMS ile idare ediyoruz. Bir tuşa bastık mı yüzlerce kişinin bayramını kutlayıveriyoruz.
ESKİDEN MEKTUP VARDI
Eskiden birbirimize mektup yazardık. Asker mektupları, öğrenci mektupları, sevgili mektupları, ... Özel mektup kağıtları bile üretilmişti. Kağıdın başına geçtik mi kendimizle baş başa kalırdık. Bütün içtenliğimizle duygularımızı aktarırdık.
Yazdıklarımızı beğenmeyince yırtar yeniden yazardık.
PTT’nin asıl işi mektup dağıtmaktı. Postacılar hayatımızda önemli bir yere sahipti. Herkes yolunu gözlerdi. İlkokulda, “Bak postacı geliyor, selam veriyor / Herkes ona bakıyor merak ediyor / Çok teşekkür ederim postacı sana / Pek sevinçli haberler getirdin bana...” diye şarkı bile öğrenmiştik.
Yatılı okulda nöbetçi öğrenci yüksek bir yere çıkıp gelen mektupları ad okuyarak dağıtırdı. Yüzlerce öğrenci anında toplanırdı. O manzaralar hâlâ gözümün önündedir.
MESAJLAŞMA
Mektubun yerini önce telefon aldı. Şu aralar onu da bıraktık. “Mesajlaşma” dönemi başladı. Bozuk bir Türkçe ile bir iki cümlelik notlarla haberleşir olduk.
Mektuplarda duygu vardı, SMS’lerde yok!
SOSYAL MEDYA
Bir de sosyal medya var. Etkili ama tehlikeli. Yazılanların doğruluğu