24 Haziran 2018 seçimleri bir son değildir, Türkiye’de siyasetin geçirdiği zorunlu değişimin tarihsel dönüm noktasıdır. 24 Haziran kampanyalarını ileride bu bakımdan da hatırlayacağız. Seçimlere iki haftadan az bir süre kala artık şunu rahatlıkla öne sürebiliriz: Muharrem İnce’nin Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a karşı sürdürdüğü yüksek performanslı polemik, bu kampanyanın fark yaratan siyasi söylemini içermektedir. Bu tespiti yaptıktan sonra, Muharrem İnce’nin seçime damgasını şimdiden vurduğunu kaydedebiliriz. 24 Haziran’ın sonucu ne olursa olsun, bu gerçek değişmeyecektir.
CHP’den cumhurbaşkanı adayı olarak çıkan Muharrem İnce, partisinin tabanını aşarak ilerliyor. İnce’nin harekete geçirdiği toplumsal-siyasal dinamizm, Ecevit’in 70’lerde kendi adının etrafında oluşturduğu heyecan dalgasını anımsatmaya başlıyor. İnce’ye verilen desteğin CHP’de konsolide olup olmayacağı ve bu partinin içine kapandığı yüzde 22-23 bandından bu cumhurbaşkanı adayı sayesinde kurtulup 30’lar ve daha yukarısına yürüyüp yürümeyeceği, seçimlerden sonra belli olacak.
Anketler, İnce’nin kendisine olan desteği iki hafta içinde yüzde 20’lerden alıp 30’a ve üzerine taşıdığını gösteriyorsa, önce bunun üzerinde bir düşünmek lazım.
İnce’nin kampanyasının bir ayağını Türkiye’nin acil sorunlarına çözüm vaadi, topluma sunulan gelecek umudu ve kutuplaşmaya karşı barışın savunulması oluşturuyor.
Kampanyanın diğer ayağında ise Erdoğan’ın “indirilmesi” var. Dikkat ederseniz “Erdoğan’ın iktidardan indirilmesi”nden bahsetmiyorum. Demokratik ve meşru nihai hedef tabii ki Erdoğan’ın iktidardan indirilmesi... Ama İnce, Erdoğan’ı henüz iktidardayken “indiriyor”.
Erdoğan’ın biraz da kolaylaştırıcı rakipleri sayesinde oluşturduğu “yenil...