Dünya bu güne kadar birçok zalim, birçok diktatör gördü. Her birinin işlediği binlerce, on binlerce cinayet ve her birinin geride bıraktığı binlerce, on binlerce, milyonlarca ölüm. Başta kendi halkına zulmeden diktatörler. Toplam kurbanlarının sayısı neredeyse 40 milyona ulaşan, Kruşçev’in ifadesiyle “İşkenceci bir katil” olan, Stalin’den, ihtirası sonucu 60 milyon insanın ölümüne sebep olan Adolf Hitler’e, onun ruh ikizi gibi çalışan, hem kendi halkına ve hem de başka ülkelerin insanına kan kusturan, İtalyan diktatörü Benito Mussolini’den, sadece nükleer testlerde 38 milyon kişinin ölümüne sebep olan eli en kanlı Mao’ya, iki milyon kendi vatandaşına adeta kan banyosu yaptıran Kamboçya psikopatı Pol Pot’tan, arkasında Angola’da 80 bin, Mozambik’te 63 bin 500 ve Guinea-Bissau’da 15 bin kurban bırakan Antonio Oliveira Salazar’a, üç yıl süren iç savaşta sağdan ve soldan 350 bin kişinin ölümüne sebep olmuş Francisco Franco’dan, kendini “ömür boyu devlet başkanı” son olarak da “imparator” ilan eden ve yüzlerce öğrenciyi öldüren, Orta Afrika’nın Frapan imparatoru Bokassa’ya kadar… Bu kadarla sınırlı değil tarihin yüz karası diktatörler. Saymakla bitirmek mümkün değil bu insan kasaplarını. Ardında 300 bin ila 400 bin arasında değişen bir kurban listesi bırakmış “Uganda Kasabı” İdi Amin Dada’dan, resmi rapora göre cunta rejiminin başında olduğunda 3 bin 197 kişiyi öldürmüş, 29 binini de işkenceden geçirmiş “Bazen demokrasiye kan banyosu yaptırmak gerekebilir” saçma sözünün sahibi, Şili diktatörü General Pinoşe’ye, kauçuk uğruna 40 yılda milyonlarca insanı kurban eden, Kongo celladı II.Leopold’dan, yıllarca İran halkına kan kusturan Şah Muhammed Rıza Pehlevi’ye, Avrupa’nın “Komünist Kralı” Nikolay Çavuşesku’ya kadar onlarca cellat. Tarih bu vahşilerin yaptığı melanetlerle doludur. İşkenceden katle kadar insanlığ...