DİSK’e bağlı Genel-İş Sendikası’nın “Türkiye’de Çocuk İşçi
Olmak” başlıklı raporuyla başlayalım mı?
Birkaç gün önce yayınlanan rapordan bazı notlar aktarayım
önce...
2 milyona yakın çocuk işçimiz var.
Resmi rakamlar 15-17 yaş arasındaki çocukları kapsıyor, 15 yaş
altındakilerin, özellikle tarım alanında köle gibi çalıştırılan
çocuklarla ilgili veri yok!
SGK’ya göre “çırak” olarak gösterilen çocukların sayısı 2015’te 401
bin 164 iken, 2016’da 1 milyon 170 bin.
Çalışan/çalıştırılan 10 çocuktan 8’inin kaydı kuydu, sosyal
güvencesi, hakkı hukuku yok...
KANI YERDE KALANLAR
2012’de 32 çocuk işçi hayatını kaybetmişti, 2016’da 56 çocuğu iş
cinayetine kurban verdik.
Kurban verilen bu çocukların hakkı aranmadı, kanı yerde kaldı,
önlem alan filan da çıkmadı!
Nasıl olsa yerini dolduracak çok çocuk var zihniyetini kimse
sorgulamadı, bırakın istifa etmeyi (ata sporlarımızdan değildir,
malum), utanıp yüzü kızaran bile çıkmadı.
Çalıştırılan çocuğu koruyamıyor, okuyanı koruyabiliyor mu “cennet
vatanımız” peki?
Tacizden koruyabiliyor mu mesela?
Çoğu vaka “yaygın medyada” haber bile olmuyor eğer taciz edilen
çocuk sayısı “fazla” değil ise...
TACİZ KURBANLARI
Kâğıt üzerinde “korunsunlar” diye verildikleri kurumlarda,
“korusun” diye emanet ettiğimiz bazı aşağılık tipler tarafından
taciz ediliyorlar.
Komşunun sapık dedesinden, okulun temizlik görevlisine kadar
uzanan utanç dolu bir liste var elimizde uzadıkça uzayan...
Tut ki yakalandılar... Aldıkları cezalar, o cezalara uygulanan
“Allah kahretsin!” dedirtecek indirimler ortada işte...