Cem Yılmaz’ın cuma günü gösterime girecek yeni filmi ‘Arif v 216’da bu repliğin geçtiği sahnede “Bana nostalji bastı moruk, ben kalıyorum” dediğimi fark ettim içimden.
Yılmaz’ın canlandırdığı karakter Arif’e böyle söyleten ortam, eski Türk filmlerinden aşina olduğumuz bir ortamdı.
Dar gelirli, umutları olan, mucizelere inanan, yardımlaşma/dayanışma duygularıyla zorluklara direnen, farklılıklarına rağmen bir çatı altında yaşamaya devam eden insanlarla çevriliydi etrafı Arif’in...
“İnsan olmak, eski Türk filmlerindeki gibi saf bir aşk yaşamak isteyen” Robot 216 (pek şahane Ozan Güven) için 1960’ların İstanbul’una gelmişlerdi...
Cem Yılmaz, Çınar Oskay’a verdiği röportajda derdinin “kuru bir nostalji yapmak olmadığını” söylüyordu.
İYİ İNSANLARIN İZİNDE