"SÖYLEYECEK sözüm kalmadı artık..."
*
Adını yazmama gerek yok meleğin...
10 yaşında bir kız çocuğu; arkadaşımın kızı.
Avuç içine sığdığı günden itibaren büyümesini izlediğimiz "fıstık",
her çocuğun hak ettiği gibi sevgiyle yetiştirildi,
yetiştiriliyor.
Sevgiyi, saygıyı, dürüstlüğü, adil davranmayı, hak kavramını
anlatıyor, gösteriyor, örnek olmaya çalışıyor büyükleri.
İnsanları, hayvanları, çiçekleri-böcekleri, denizleri-balıkları,
rüzgârı-dalgaları seven saf bir kalp...
Denize düşen arıyı kurtarmayı öğrenerek büyüyen bir güzellik
diyeyim, anlayın işte...
Her çocuk gibi masum, kötülükten uzak, lekesiz, bagajsız taze bir
ruh...
*
"Söyleyecek sözüm kalmadı artık..."
İçime işleyen, gözlerimi dolduran bu cümle aklımdan çıkmıyor iki
gündür.
10 yaşındaki tatlı bızdığımız, Ankara'daki katliamda can veren
güzel gözlü Muhammed Veysel Atılgan'ın ardından öğretmeninin
yazdığı mektubu sosyal medya hesabında paylaşırken bu cümleyi
eklemişti:
"Söyleyecek sözüm kalmadı artık..."
Mıhlandı bu cümle kalbime...