Hâkimlere yönelik empati eğitimlerinde, kürsü ve duruşma heyecanını yenmeleri için gerçek dosyalar üzerinden “sanal duruşmalar” düzenleniyor, “canlı tiyatro”larda kurgulanan mizansenlerle hâkimler sanık, davacı, savcı, avukat rollerine sokuluyormuş.
Hâkimlerin yargıladıkları insanlarla empati kurmak zorunda olduğunu dile getiren Bakanlık yetkilileri şöyle diyorlarmış:
“Empati önemli. Kürsü yukarıda. Vatandaşı yargılarken sürekli yukarıdan, tepeden bakıyorsun, bu zamanla hâkimleri olduğundan daha güçlüymüş gibi bir duyguya itiyor. Bu ortam hâkim ve savcılarımızı toplumdan koparıyor. Bunu kontrol etmek adına diyoruz ki, ‘Gelen taraflar yaşlı ise anne babanızın, gençse kardeşinizin yerine koyun. Onlar sizden nasıl bir tavır ve davranış bekliyorsa siz de öyle davranın.’ Tavırlarını güzelleştirsin, insanî vasıflarını genişletsin. Yargıdaki güveni ve memnuniyeti arttırmak amaç.”