Yeni hükümet sisteminde 50+1 oy alma zorunluluğu nedeniyle başlayan ittifak yapıları, siyasette tam yerine oturmadı sanki.
Siyasi tarihimizde ilk kez karşılaştığımız bu durum, belki de en başında yanlış kurgulandı ve sonuçları da epey bir kargaşaya neden oldu.
Bunun en büyük zorluğunu da muhalefet yaşıyor.
İTTİFAKLAR YANLIŞ KURGULANDI
Cumhurbaşkanını seçmek için yapılan ittifak, aslında bir koalisyon görünümünde. Eskiden seçimlerden sonra Parlamento'da çoğunluğu elde edemeyen partiler koalisyon kurmak zorundaydı.
Şimdi seçimlerden önce koalisyon kurmak zorunda partiler.
Daha doğrusu kendilerini öyle hissediyorlar.
Acaba doğru bir strateji mi bu?
Hayır değil.
Aslında ittifakların seçimlerden hemen önce kurulması gerekirdi. Cumhurbaşkanı adaylığı, milletvekilliği seçimi ve baraj altında kalacak partilerin de ittifakta ne şekilde yer alacağı da o zaman konuşulmalıydı.
Bu tarihe kadar her siyasi parti kendi bağımsız ve özgün siyasetini yapması gerekirdi.
Bugün erkenden başlayan, adı ‘koalisyon’ olmayan ama bir koalisyon gibi hareket eden ittifaklar yüzünden, partiler kendi istedikleri gibi hareket edemiyorlar.
Bu hem Cumhur İttifakı hem de Millet İttifakı için geçerli.
Birçok parti, bir siyasi olay karşısında alacakları tavrı ortağına bakarak yapmak zorunda şu anda.
Bazı zamanlar istemedikleri halde bir olaya ‘evet’ ya da ‘hayır’ demek zorunda kalıyorlar.