1 Şubat 2014'te, çok sayıda mal ve hizmet alımında kredi kartı
taksit sayısını 9 adetle sınırlayan ve kimi mallarda kredi kartıyla
taksitlendirmeyi kaldıran düzenleme yürürlüğe girdi. Bunun
öncesinde, Aralık 2013 ve Ocak 2014'te, Türk
halkının aile bütçesindekiayarlamalarının en az
12 takside göre yapılandığını belirterek, 2014'te
12, 2015'te 10 ve2016'da 9 taksitle, hane halkına
alıştıra alıştıra kredi kartı taksit
sayılarınınsınırlandırılmasını önermiştim.
O dönemki ekonomi yönetiminin tercihi, doğrudan 9 taksit olmuştu.
Bu durum, hane halkımız üzerinde alışılması zor bir aile bütçesi
yapılanması zaruretini beraberinde getirdi. En çok
anlamakta zorlandığım husus ise, eğitim ve iç turizmde
neden 9 taksit sınırlamasının geldiğiydi.
Bu iki alanın da Türkiye'nin cari açığını büyütecek hali yoktu
herhalde.
Nitekim, bugün geldiğimiz noktada, hane halkının bütçe kullanımını
rahatlatmak adına, pek çok mal ve hizmette kredi kartı taksit
sayıları artırıldı.
Ekonomi yönetimimiz bu tür adımları atarken, hane
halkının kredi kartı kullanım alışkanlıklarını gözetiyor.
Oysa kredi kartını iş hayatının önemli bir finansman
ve ödeme aracı haline getirmiş olan geniş bir esnaf
kesimimiz var. Ve gerek 1 Şubat 2014'te yürürlüğe
giren kredi kartı taksit sayılarını azaltan
kararlar, gerekse de bugün kimi mal vehizmetlerde kredi
kartıyla taksitlendirmenin kaldırılması, birçok alandaki
esnafımızı ciddi sıkıntıya sokmuş durumda.
Kartta taksitlendirme ile esnaf finansmanı
Ekonomi yönetimi, kozmetikte kredi kartıyla taksitlendirmeyi
kaldırıyor. Ama bu imkân ile dükkânını çeviren çok
sayıda kuaför, berber ve perakende
tuhafiyeci var. Su faturasını, elektrik faturasını,
personel maaşlarını taksitlendirmesi mümkün
olmayan esnafımız, bilhassa hizmetler
sektöründe, müşterisi için kullandığı ürünlerin çoğunu
pek çok esnafsektöründe kredi kartıyla
taksitlendirerek alıyor ve böylece dükkânın geliri
ile maliyetleri arasında dengeyi yakalamaya çalışıyordu.
Esnafımızın da bir 'tüketici' olduğunu atlayarak, belirli ürünlerde
kredi kartında taksitlendirmenin kaldırılması, bugün el
becerisi hizmetleri verebilmeleri için gereken
malzemeyi almakta zorlanmalarını gündeme getirmiş
durumda.