Çocuk aile içinde söz hakkına sahiptir, fikirleri saygıyla karşılanır ve desteklenir. Bu sebeple bu çocuklar daha bağımsız, dışadönüktürler. Bu tutumdaki ailelerin genel özelliği hoşgörüdür. Ayrışma ve bireyleşme sağlanmıştır. Çocuğun kendine has gelişiminin heyecanlı bir takipçisi ve destekçisi olurlar. Bu sayede çocuk özgüven kazanır. Çocuğun fikirlerini bağımsızca ifade etmesi teşvik edilir. Çocuğun anlayabileceği ve kabul edeceği düzeyde bir denetim uygulanır. Karar verilmesi gereken durumlarda dayatma yoktur, çocuğa sunulan tercihler vardır. Sınırlar ve kurallar vardır ve hangi davranışın sonucunda ne olacağı çocuk için açıktır. Aile içi iletişim güçlüdür.