Değerli okuyucular saldırgan
davranan çocuk, ruhsal sorunları nedeniyle çevresiyle uyumlu
ilişkiler kuramayan çocuktur. Aşırı geçimsizdir, ilişkileri gergin
ve sürtüşmelidir. Kavgacıdır, durmadan kuralları çiğner, büyüklere
devamlı karşı gelmeye eğilimlidir. Öfkesini yenemez, her olaydan
kendini haklı çıkarmak ister. Davranışından utansa bile
tekrarlamaktan kendini alıkoyamaz.
Çocuklardaki her yaramazlık, kavgalar, saldırganlık olarak
tanımlanamaz. Burada söz konusu olan tutum ve davranışta süreklilik
gösteren saldırganlıktır.
Saldırgan çocuk, dürtülerini dizginlemeyi öğrenme olanağı bulamamış çocuktur. Ana-baba tutumu çok sert ve hoşgörüsüz olduğu için, biriken öfkesini ev dışında da açığa vurur. Ya da evdeki anne-babanın çocuğa davranışları tutarsızdır, çocuk neyin doğru, neyin yanlış olduğunu öğrenmekte güçlük çeker. Bu nedenle kuralları benimseyemez.
Gevşek disiplinle yetişmiş, her istediği yapılan bir çocuk da saldırgan olabilir. Kendine sınır konmadığı için, kurallara uymak yerine, herkesin kendine uymasını bekler.