Değerli okuyucular, uyku sorunu yaşayan çocuklar, genelde asabi, hırçın davranırlar, gündüzleri aşırı hareketli ve huzursuzdurlar. Anne ve babalarının yatmasını beklerler, uykuları kısa sürer, huzursuz yatarlar. Karanlıktan korkar, yalnız yatmak istemezler.
Uyku problemine, kardeş kıskançlığının olduğu, anne-baba geçimsizliğinin yaşandığı, kalabalık, gürültülü aile ortamlarında daha sık rastlanır.
Öncelikli olarak tespit etmemiz gereken, çocuğumuzun yaşına göre ihtiyacı olan uyku saatidir. Yeni doğan bebekler günde ortalama 16-18 saat uyuyarak zamanlarının büyük bir bölümünü uykuda geçirirken 1 yaş bebeklerinde bu süre % 50’ye düşmektedir. 2-5 yaş için günde ortalama 13-15 saat, 6-8 yaş için 10-12 saat, 8-10 yaş için 8-10 saat ve 10 yaşından ergenlik dönemine kadar ortalama 7-9 saattir.
Çocuğunuz büyüdükçe uykuya duyacağı ihtiyaç değişeceği için zamanla gündüz uykularını kısaltmak veya gece uykuları saatlerini düzenlemek gibi yeni organizasyonlar yapılması gerekebilir. Bu gözlem anne-baba ya da ilgilenen diğer kişilerin sorumluluğundadır, fakat unutulmaması gereken bir nokta vardır ki; her çocuk bireysel farklılıklar gösterebilir. Hiçbir çocuk aynı miktarda ve aynı düzenlemede uykuya ihtiyaç duymaz. Tıpkı iki kardeşi büyüten annelerin ifadelerinde çokça karşılaştığımız gibi, biri gündüz uykusuna direnç gösterirken bir diğeri akşam uykuya dalma konusunda sıkıntı yaşıyor olabilir. Bu yüzden anne baba olarak bu tespite hassasiyet göstermeniz, uyku eğitimi ile ilgili çocuğunuzun ve sizin olası bir kaygı yaşamanızı engelleyecektir.
Bebeklikten çocukluğa geçerken, uyku düzenlerinde farklılıklar ve uyumsuzluklar olması doğaldır. Sürekli gündüz uyuyan bir çocuğun gece uykusunda sorun yaşaması doğal olmakla beraber, bu olay aileyi huzursuz edebilir. Çocuğunuzun uyku düzenini normal gece uykusu moduna çevirmek hiç kuşkusuz kolay bir uğraş değildir, bu konuda en önemli husus tutarlı ve kararlı olmamızdır. Anne babalar gerek kendileri arasındaki tutum farklılıklarıyla gerekse çocuğa karşı hassasiyetleri sebebiyle kural koyma ve bunları uygulama konusunda zaman zaman sorun yaşayabiliyor. Uyku düzenleme konusunda çocuğa böyle bir açık vermek, işimizi oldukça zorlaştırır.
Bu konudaki kararsızlığımız çocuğun zihninde kaygı yaratır. Zaten bilinçaltında “uyursam kim bilir neler kaçırırım!” diyen çocuk, anne babanın esnek tutumunu fark eder ve uyku saatine, yalnız uyumaya direnç gösterebilir veya gece uyanıp ebeveynin yanında uykuya devam etme alışkanlığı kazanabilir.