Değerli okuyucular; zamanla kendimizi yemeğe aşırı verir, aç olmasak bile yemek yeme ihtiyacı duyarız. Öncelikle yemek yeme krizi geldiğinde markete gidip cips, çikolata gibi yiyecekler almadan önce bu yeme krizine neden olan duygumuzu anlamamız gerekir. Muhtemelen o gün yaşanan olaylar aşırı yemek yeme isteğine neden olacaktır. Örneğin, kendinizi aşağılanmış, yalnız, mutsuz hissetmek gibi birçok psikolojik neden aşırı yeme isteğine sebep olur.
Ancak psikolojik açlık beraberinde pek çok olumsuz durumu da beraberinde getirir. Sosyal ilişkilerimize zarar verebilir, problemleri çözmek yerine yeme davranışı çözümünüz olur. Kilo alırsınız ve duygularınıza daha çok yabancılaşır, bedeninizden hoşlanmaz hale gelirsiniz. Fiziksel açlıkla, duygusal açlık arasında bazı farklar vardır bunlar;
Fiziksel açlıkta kişinin karnında bir aşınma, burukluk olur fiziksel belirtiler verir. Kan şekeri düşer ancak duygusal açlıkta böyle bir şey olmaz ve aniden başlar. Fiziksel açlıkta kişi doygunluğa yedikçe ulaşırken duygusal açlıkta ne kadar yerse yesin doygunluğa bir türlü ulaşamaz.
- Fiziksel açlıkta kişi bekleyebilir ancak duygusal açlık hissedenler hemen yemek ihtiyacını karşılamak ister ve işe girişir.
- Fiziksel açlıkta yemeyle ilgili kişi ne yiyeceğinin planını yaparken duygusal açlıkta bir plan olmaz. Kişi ne bulursa onu yer ve doymak bilmez.
- Fiziksel açlıkta kişi meyve yiyerek de açlığını giderebilirken duygusal açlıkta daha çok kalori tutan şeyler tercih edilir.