Danışmanlık merkezine başvuran Serap, 21 yaşında üniversite son sınıfta okuyan bir genç kızdı. Serap’ın depresyonda olan bir kız kardeşi vardı. Kız kardeşi 17 yaşındaydı. Serap merkeze başvurma nedenlerini şöyle aktardı; kaygılıyım, her şeyin tam ve çok iyi olmasını bekliyorum, arkadaş ilişkilerimde hep ön planda olmak istiyorum, kararları ben vermek istiyorum, iyi anlaştığım insanlardan çok fazla beklentiye giriyorum, onlar bana karşı en küçük bir yanlış davranışta bulunduklarında veya beni yeterince önemsemediklerinde büyük bir hayal kırıklığı yaşıyorum, ailem özellikle babam tarafından kendimi değersiz hissediyorum, anneme de çok kızgınlıklarım var, annemin en küçük bir olumsuz sözü bana batıyor, babamla bu aralar çok fazla tartışıyoruz, bu da beni çok üzüyor. Evde kız kardeşimin problemleri olduğundan dolayı, hep benden ona karşı anlayışlı olmam isteniyor. Hep benden olgun, anlayışlı olmam bekleniyor. Annem kız kardeşimle ilgili bir olay olduğunda hep bana kızıyor, sanki beni onun hayatını kolaylaştıracak, kızıyla arasında sorun olduğunda halledecek bir yardımcı olarak görüyor.
Danışanımdan...