İnsan merkezli sivil çalışmalar, mutlaka medeniyet muhtevalı, uygarlık içerikli faaliyet yürütmelidir. Aksi yönde yapılanlar ya yanlış ya da eksik olmaya mahkûmdur. Medeniyet muhtevasına bizim getirdiğimiz tarifin özeti şudur:
Medeniyet; bilim, teknoloji, ekonomi, siyaset, spor, sanat, estetik gibi kavramların, ilim, ahlak, adalet ve din formatlarında şekillenerek, fert, aile ve cemiyet hayatlarına bir bütün olarak yorumlanması vakasıdır.
Kültür ise, medeniyete ait içeriğin zaman ve coğrafyaya parçalar halinde yayılması olayıdır. Dolayısıyla medeniyet, aynı zamanda kültür ve kültürleri de içerir. Ama hiçbir kültür tek başına bütün bir medeniyeti temsil edemez. Yani medeniyet, tüm insanlığın ortak malıdır. Bazı kültürlerin yükselerek, öncül rol oynaması bu gerçeği değiştirmez. Öncül rol, zamana ve şartlara göre yer değiştirir; medeniyet ise hep sabit ve ortak değer olarak kalır.
Modernizm, batı kültürü içinde gelişen, şekillenen tepkisel ve reaksiyoner bir harekettir. Varlık gerekçesini, özellikle mevcut manevi değerleri yıkmaya endekslemiş bu hareket, yine kendi içinden çıkan bir başka reaksiyoner hareket olan postmodernizmle durdurulmuş ve unutulmak üzere tarihin derinliklerine gömülmüştür.
Modernizm, esasen, medeniyetin tabii seyri içinde kat ettiği yükselişi, maddi boyutuyla sahiplenmiş ve bu sahiplenişini, bütün yükselişi, kendi materyalist argümanlarının hayata geçirilmesine indirgemeye kadar da götürmüştür. Fakat ne modernizm ne de onu beslemeye çalışan materyalist düşünce ve akımlar, insan tabiatına ve evrende geçerli doğal kanunlara (Şeriat-ı Fıtriye) uyumlu olamadıklarından, insanlık tarihi göz önüne alındığında çok kısa sayılabilecek bir süreçte kaybolup gitmeye mahkûm olmuşlardır.