Fedai ruhlu bir gençti. Cesurdu, korkusuzdu, gözü pekti. Sevdiği için canını seve seve verir, sevmediği, nefret ettiği kişilere de asla prim vermeden duygu ve düşüncelerini olduğu gibi aksettirirdi. Yıl 1990’da henüz yirmi yaşlarındaydı. İşinde çalıştığı patronu FETÖ’nün en önde gelen finansörlerindendi. Bir gün bir iş için onu İzmir’e göndermiş, hazır oraya gitmişken FETÖ elebaşını ziyaret etmesini söylemişti. Kabulü için gerekli olan prosedürü de o ayarlayacaktı.
Genç, işini bitirdikten sonra, denileni yaptı ve İzmir Bozyaka’daki yurda gitti. Daha önceden randevu alındığı için hemen onu beşinci kata yönlendirdiler. Beşinci kata çıktı ve beklemeye başladı. Salon doluydu. Bir kenara çekilerek oturdu ve namaz kıldırmak için geleceği beklenen FETÖ elebaşını o da beklemeye başladı. Çok da umursadığı yoktu gelecek kişiyi. Ama patronunu seviyordu ve buraya o istediği için gelmişti.
Vakit ikindi vaktiydi. Salondakilere sünnetleri kılabilirsiniz, denildi. Kimi koşarak abdest almaya gitti. Abdesti olanlar namaza durdu. Genç de namaza duranlar arasındaydı. Fakat...