Bize gelen iyiliklerin, güzelliklerin kaynak olarak tek adresi Allah’tır. Şerlerin, kötülüklerin kaynak olarak tek adresi ise kendimiziz. O zaman, sahiplenmemiz gerekenler yanlışlarımızın, hatalarımızın, eksikliklerimizin bilançosudur. Başarıların, iyiliklerin, güzelliklerin kaynağı olmadığımız gibi hakiki sahibi de değiliz.
Hz. Ömer, bu sorumluluk bilinciyle hareket etmiş, idare ettiği kişilerin başına gelen bütün musibet ve belalarda sorumluluğu üzerine alarak, benim yüzümden oldu, demiştir. Bu şuur onu sürekli murakabeye, sürekli istiğfar ve tövbeye yönlendirmiş, o da bir kul olarak üzerine düşen vazifeyi hakkıyla eda etmiştir.
Kendi döneminde kelaynakların eskisi gibi görünmez olduğunu görünce çevre yerlere insanlar göndermiş, onlardan kelaynakların görüldüğüne dair olumlu cevap gelince, kendi devrinde bir hayvan neslinin tükenişinin vebalinden kurtardığı için Rabbine şükür secdesinde bulunmuştur.
İdaresi altındaki yerlerde değil insanların haksızlığa uğraması, hayvanların dahi haksızlığa uğramasından endişe...