Ramazan ayı girerken Amerikan büyükelçiliğinin Kudüs’e taşınması sebebiyle çıkan olaylarda an itibariyle öldürülen Filistinlilerin sayısının 41, yaralıların sayısının ise 2 bin civarında olduğu söyleniyor. Kudüs’ün tarihi ve hukuki statüsünü, uluslararası hukuku, bütün antlaşmaları ve BM kararlarını bir yana bıraksak bile vicdanen seyirci kalınacak bir olay olabilir mi bu?
Yıllardır devam eden işgalin ve bitimsiz provokasyonların sonucu katledilen Filistinliler küresel vicdanın kapanmayan yarası halihazırda. Dünyanın nefs-i emmare’sini temsil eden İsrail zulmü ise yine işbaşında.
Bu olayların fitilini ateşleyip Müslümanları küresel seyircilerin ekranlarından barbar ilan etmek dışında gerçeği icra edecek bir yürek, uygulanacak bir hukuk kaldı mı dünyanın bugününde, kim bilir! Ama Türkiye ayakta.
***
Kudüs’te yıllar önce bir Cuma kılmış ve Filistinlilerle birlikte Mescid-i Aksa’da hep beraber dua etmiştik. Filistinliler mazlum olsalar da mağduriyet soytarılığı içinde değildi. Son derece vakar, kudretli, olgundular. Kiminin babası, kiminin kardeşi şehit olmuştu. Gazze’den gelenler de vardı, biri gaziydi, sarıldık sarmaştık.
Kudüs seyahati boyunca en çok dikkatimi çeken Müslümanların gündelik hayattaki olağan diri haliydi. Evet bu üç din için kutsal kabul edilen ve her cemaatin kendi meşrebinde yaşamaya çalıştığı şehirde Müslümanların canlılığı diğerleriyle mukayese kabul edilemeyecek kadar fazlaydı çünkü. Hac’dan yeni dönmüştüm ama yanımdakilere dedim ki: “Müslüman olduğumu en çok Kudüs’te fark ettim, Elhamdülillah!”