Adeta bir umumî seferberlik ruhuyla yayına hazırlanan yeni
tanzim Nur Külliyatı, ayrıca çok avantajlı bir kampanya ile geniş
kitlelerin istifadesine sunulmaya çalışılıyor.
Haliyle “Yemişli ağaç taşlanır” misâli, sağdan-solda bazı
ufak-tefek tenkitler, atışmalar da geliyor.
Meselâ, piyasada şu tarz söylentiler dolaşıyor veya dolaştırılıyor:
- Siz bu risâlelere “lûgatçe-indeks, vs.” koyma ruhsatını nereden alıyorsunuz? Aynı şekilde, yeni tanzim-tertibin ruhsatı var mı?
Hizmetlerimizi meşveretle yaptığımız gibi, Risâle-i Nur’a dair hizmet ve faaliyetlerimizi de kaynağı sağlam ve muteber olan bir izne, bir ruhsata dayandırarak yapmaya âzamî derecede dikkat ve hassasiyet göstermekteyiz... İşte, bu meyandaki izin ve ruhsatlardan bazı misaller.
Lûgatçe ruhsatı
Resmini gördüğünüz belgeler, Hicrî 1336’da (1946-47) teksir edilen ve üzerinde bizzat Üstad Bediüzzaman’ın imzası bulunan Asâ-yı Mûsâ mecmuasına ait. Aynı eserin, ayrıca Osmanlıca teksir nüshası da var elimizde.
Gerek Osmanlıca ve gerekse Latincesi olan bu Asâ-yı Mûsâ nüshalarının ikisi de hem indeksli, hem de lûgatçetlidir.
Dahası, bu nüshayı yayına hazırlayan Mehmed Feyzi Efendi ve onun bu hizmetini takdirle karşılayan da Üstad Bediüzzaman’ın bizzat kendisidir.
İşte, bu açık gerçeğin delil ve ispatı sadedindeki Hz. Bediüzzaman’ın kendi beyanları: “Âsâ-yı Mûsa’nın Lûgatnâmesini hasta olduğu hâlde çok güzel ve âlimâne yazan, Lûgatnâmenin başında güzel bir fıkra derç eden ve bana da ayrı mektup yazan Risâle-i Nur’un serkâtibi Mehmed Feyzi’nin, oraca çok müşkülât ve mânialara rağmen harika sadâkatini ve Nurlara fâik alâkasını, sarsılmadan imâna hizmetini birkaç cihette yapması gösteriyor ki, o küçük bir Hüsrev olduğu gibi, tam bir Hasan Feyzi’dir.” (Emirdağ Lâhikası: 386)