Beşerî iktidarlar, ne kadar güçlü ve sağlam görünürse görünsün,
yine de inkıraza, yıkılmaya mahkûmdur. Zira, gelmeleri gibi,
gitmeleri de mukadderdir.
Tarihe damgasını vurmuş güçlü hükümetlerin çoğu, günün birinde
kendi sonunun da geleceğini düşünmemiş, yahut düşünmek istememiş
olabilir.
Ancak, bu durum, onların da vahim âkıbetini değiştirmemiş. Bu değişmez hakikatin, tarihte sayısız örneklerine rastlamak mümkün.
* * *
Dünkü iktidarlar gibi bugünkü siyasî iktidar da gitmeyi hiç düşünmüyor. Dahası, bugünkü iktidarın düşmesini “dinin düşmesi, yıkılması” şeklinde yorumlayanlar var.
Tıpkı, Sultan Abdülhamid devrindeki telâkkinin bir benzeri gibi: “Abdülhamid yıkılırsa, şeriat yıkılır.”
İyi de, hükümet ve saltanatların yıkılmaması gibi bir ihtimal yok ki...